Op de, waarschijnlijk laatste, zomerse dag van het jaar heb ik het er lekker van genomen en heerlijk op het balkon aan mijn Dear Jane, genaamd Love, Sweat & Tears, zitten naaien. Het resultaat na een dagje mag er dan ook zijn! De eerste 5 rijen zitten aan elkaar (ok, heb ik langer over gedaan natuurlijk, maar van de week waren de onderste twee er nog niet aan vast gezet immers). Best een leuk resultaat voor twee weekjes fröbelen he, want zo lang heb ik over deze 5 rijen wel gedaan. Ondertussen ook toch nog wat nieuws begonnen maar daar later meer over, want ik heb nog niks zover af dat ik wat kan laten zien! Het heeft te maken met applicatie en randenquilts (niet noodzakelijk samen)…
´s Middags nog lekker ff gelunched in de stad op een heerlijk terrasje en na thuis komst ben ik met Flopke nog naar het park geweest. De eerste keer weer los na haar loopsheid, dus ik dacht `die gaat helemaal los en is door het dolle heen`. Nou niks ervan hoor! Sterker nog het was net of ze weer helemaal moest ontdekken wat ze los allemaal kon en mocht! Er was een klein hondje en die daagde haar een beetje uit en ze was me daar bang van! Ze bleef mij maar in mijn rug springen, iets wat ze alleen doet als ze echt bang is, en pas toen het hondje verder ging, kwam ze tot zichzelf! Maar na een tijdje kwam ze los en vond ze het leuk om toch weer lekker het water in te gaan en daar heerlijk af te koelen en met haar werpbord te spelen. O ja, ze wilde met wat moeite ook nog wel poseren voor een sta-foto, want ja, die houden we wat bij (en nu ook eens zonder tuigje) en ze is 1 september immers al weer 2,5 jaar geworden!
´s Middags nog lekker ff gelunched in de stad op een heerlijk terrasje en na thuis komst ben ik met Flopke nog naar het park geweest. De eerste keer weer los na haar loopsheid, dus ik dacht `die gaat helemaal los en is door het dolle heen`. Nou niks ervan hoor! Sterker nog het was net of ze weer helemaal moest ontdekken wat ze los allemaal kon en mocht! Er was een klein hondje en die daagde haar een beetje uit en ze was me daar bang van! Ze bleef mij maar in mijn rug springen, iets wat ze alleen doet als ze echt bang is, en pas toen het hondje verder ging, kwam ze tot zichzelf! Maar na een tijdje kwam ze los en vond ze het leuk om toch weer lekker het water in te gaan en daar heerlijk af te koelen en met haar werpbord te spelen. O ja, ze wilde met wat moeite ook nog wel poseren voor een sta-foto, want ja, die houden we wat bij (en nu ook eens zonder tuigje) en ze is 1 september immers al weer 2,5 jaar geworden!
Reacties