Doorgaan naar hoofdcontent

Slecht nieuws

Ons Flopke is een stuiterende puber momenteel, maar gisteren middag lag ze lekker naast me te slapen. Opeens wordt ze wakker en komt nieuwsgierig bij me kijken. Daarna terug op haar kussen achter mijn bureaustoel. En ik kijk achterom en waarschijnlijk met die beweging veeg ik een borduurnaald van mijn tafel (bleek later). Flopke als de kippen erbij, springt erop af! Ja, raak, ze had de borduurnaald te pakken bleek later! Ik zag haar wat van de grond vissen en dacht dat het wat losse kleine draadjes waren. Ik kijk nog in haar bekkie, maar op 't moment dat ik die open trek slikt ze het door.

In de veronderstelling dat het om een pluisje ging, ging ik gewoon weer door met wat ik deed. Maar even later kon ik mijn borduurnaald nergens meer vinden op mijn bureau. Tja, toen sloeg de paniek enigszins toe! O jé, als ze die nu net maar niet inslikte! Ik overal gezocht, maar kon niks meer vinden. Dus toen maar in allerijl de DA gebeld en die had maar één opmerking "hierheen komen als de sodemieter!" Tja, toen wederom de dierenambulance ingeschakeld (waar ze een maand eerder al in gezeten had op verdenking van een baarmoeder ontsteking) en gelukkig waren we toen snel ter plekke. Met wat röntgen foto's werd na een half uur vast gesteld dat ze hem inderdaad ingeslikt had.

Dus spoed OK! Als ik een paar uur later was geweest zou die naald zijn gaan wandelen (hij zat nu in de maag in voedsel gestopt) en was ze door alle perforaties niet meer te redden geweest! Nu had ze een paar kleine gaatjes in de maagwand, die ook gehecht zijn. Om 19.00 werden we gebeld dat ze wakker was, maar nog maar net haar koppie op kon tillen.

We mochten haar pas halen als ze goed kon staan, wat rond een uur of 20.00 het geval was. Toen belde de DA of we haar asjeblieft wilden halen, want ze gaf aan dat ze naar huis wilde. Wat een stressy middag was dat weer, vooral omdat ik bij Flopke wilde blijven als ze haar onder zeil zouden maken. Dat roept dan heel veel herinneringen aan je oude hondjes op, die je in hebt moeten laten slapen. Erg emotioneel dus! Gelukkig heeft manlief met vliegende vaart de overtocht gemaakt van Zoetermeer naar Almere en kon me steunen tijdens de OK. We mochten in de wachtkamer wachten gelukkig! Toch een aardig jaapje geworden:PICT0173 (Small)
Vannacht heeft Ukkepuk niet goed geslapen. Ze durfde zich duidelijk niet te ontspannen en laten gaan. Misschien als reactie op de narcose, wat voor haar de eerste keer was. Nadat ze een tijdje had lopen drentelen heb ik haar in bed genomen toen ze daarom vroeg en toen ze eindelijk tegen me aan lag ontspande ze en viel in slaap. Tot 2 uur ging dat goed en daarna wilde ze op haar kussen voor het bed liggen. Ook daar was ze redelijk onrustig en sliep niet goed, maar misschien komt dat wel weer. Ze wil erg dicht bij me zijn. Straks mogen we proberen of ze wat wil eten. Hele kleine beetjes per uur. Drinken wil ze ook nog niet uit haarzelf, dus haar vannacht maar een spuitje met water gegeven toen ik merkte dat ze wel dorst had. Ze smakte de hele tijd en had duidelijk een droge mond. Kan ook van de narcose komen. Hopelijk gaat ze dat ook weer zelf doen in de loop van de dag. Als we de koorts bij haar weg kunnen houden hebben we tegen het weekend weer het ergste gehad denk ik. Voorlopig heeft ze hier nog geen last van. Duimen dat dit zo blijft! Gelukkig kan ik elk moment van de dag de DA bellen voor advies of om langs te komen, dus dat geeft wel een veilig gevoel!
PICT0150 (Small)PICT0159 (Small) 

Nog steeds heel alert vanmorgen, maar uiteindelijk won de slaap
  PICT0163 (Small)PICT0164 (Small) 
Ook heeft ze vanmorgen ieder uur wat gegeten en een paar flinke slokken zelf gedronken. Ze plast en poept al goed. Altijd het eerste teken of het lijf goed werkt, dus dat is een goed teken. Ook heeft ze nog steeds geen koorts (afkloppen!).

Reacties

Jeetje wat een schrik. Ik ben daar ook altijd zo bang voor met mijn katten. Nog een "mazzel" dat je erop tijd bij was.
Heel veel sterkte met Flopke. Geef haar maar een knuffel van me.
groetjes Elly
Jantine zei…
Tjonge wat een schrik! Gelukkig had je het door dat je je naald miste! Sterkte met het opknappen voor Flopke
Nelleke zei…
Wat een geluk bij een ongeluk dat je zag dat Flopke die naald te pakken had.Je moet er niet aan denken wat er anders had kunnen gebeuren.Veel beterschap voor Flopke.groetjes Nelleke
Daniëlle zei…
Nee zeg!!! Dat is me wat! Je zult het toch niet zien, gruwelijk, moet er niet aan denken!! Onze oudste raapte ook de spelden op maar die ging er mee naar haar kleed, legde de speld voor de pootjes neer en keek er dan bij zo van: kijk nou eens wat ik het geapporteerd baas!!! En zo'n blote buik ligt hier nog fris in het geheugen, gelukkig groeit het haar snel en zo te horen is de binnenboel ook gelukkig ok! De koorts zal nu toch niet meer komen hoop ik?! Geef het Verkadedametje maar een dikke knuffel van mij en een zusterlijke lik van Yvette!!
tiny zei…
Wat een schrik, gelukkig was je erop tijd bij ,en heeft ze het ergste gehad. Dat ze zelf weer eet en drinkt is een heel goed teken.
Verwen haar maar een beetje extra, heeft ze wel verdiend.
Groet Tiny
Erica zei…
Oh wat zul je geschrokken zijn. Die labjes ok met hun eeuwige honger....Hobbes stort zich hier ook altijd meteen op iedere vallende broodkruimel. Gelukkig was je er op tijd bij en is de naald uit de maag gehaald. Veel sterkte met het herstel van Flopke (en van jezelf...). Geef haar van mij maar een flinke aai en van Hobbes een lebber.
Sabine.v zei…
Wat een paniek zeg ! Moet er niet aan denken dat het mij overkomt. Mijn man is ook altijd boos als hij spelden ontdekt op het tapijt. Gelukkig had je snel door dat er iets haperde en heb je direct ingegrepen. Naalden zijn nu éénmaal scherp en gevaarlijk voor mens, kind en dier. Ik wens jullie een spoedige genezing.

Populaire posts van deze blog

Ander blog

Voor degene die hier nog wel eens langs komen:  Ik heb ook op WordPress een blog en daar ga ik verder met mijn papier hobby's, nu quilten bij mij eigenlijk stil ligt. Hier is de link: Wordpress blog Veel plezier met lezen daar! Groetjes, Marianna

Lekker bezig

De afgelopen tijd heel afwisselend bezig geweest. Ik heb mijn Bullet Journal weer eens opgepakt en ingetekend voor de maand maart. Ik had de eerste twee maanden van 2019 er niks mee gedaan, vooral omdat ik merendeels gewoon te ziek was. Die rotgriep bleef ook hier lang hangen! Maar dat komt mijn koppie niet ten goede, dan verlies ik het overzicht over wat ik graag wil doen en wanneer iets af moet zijn (zoals bv. voor een workshop), dus dat was de reden om hem er toch weer bij te pakken. En het werkt nog niet helemaal volledig, maar het geeft wel meer rust en overzicht. En dan kom ik ook weer beter in mijn velletje te zitten en wordt ik iets produktiever. Dat is geen doel op zich, maar het voelt gewoon fijner als je ook eens iets kunt afmaken. Geeft meer voldoening dus... ..... dus ben ik nog steeds bezig mijn Dear Jane aan het quilten, ongeveer 1 blok per dag en een sashing. Behalve die dagen dat ik veel weg ben, dan lukt dat niet. Vaak zit ik nu 's avonds op de bank TV te kijke

Heerlijk dagje Schagen en Amsterdam

Zoals ik in mijn vorige blogje al vertelde ben ik gisteren naar Schagen geweest om bij Aljona de fotoquilt cursus te volgen. Jacqueline  gaf daar de les en dan is het altijd gezellig! Was heerlijk om weer eens bij hun geweest te zijn. Helaas was Aljona zelf er niet, die zit vandaag in de USA en gaat daar op Handiquilt cursus...tja, verschil moet er zijn he! LOL! En ik kwam op de cursus ook nog Monique tegen, die vertelde altijd mijn blog te lezen (hoi Monique!) en dus mijn foto's herkende van Flopke! Grappig hoe klein de wereld dan ineens is! Terwijl ik dus altijd denk dat er maar een handjevol mensen zijn die dit gebrabbel lezen! Dus Monique, laat je nu een berichtje achter voor de gezeligheid? Altijd leuk hoor om contact te hebben met je lezers! Maar dat geldt voor jullie allemaal. Ik vind het echt geweldig als jullie een commentaartje op mijn schrijfsels achter laten! Dus heel erg bedankt als je dat al doet! Deze twee foto's zijn het uiteindelijk geworden waar ik een p